آیا سوباکسون اعتیادآور است؟: علائم اعتیاد به سوباکسون

Rate this post

آیا سوباکسون اعتیادآور است؟: علائم اعتیاد به سوباکسون

 

 

سوباکسون

سوباکسون یک داروی مخدر مبتنی بر بوپرنورفین و از ترکیبی از بوپرنورفین و نالوکسان تشکیل شده که برای درمان افرادی که در دوران نقاهت اعتیاد به  مواد مخدر هستند استفاده می شود. بوپرنورفین علائم ترک را کاهش می دهدو افراد پس از قطع مصرف داروهای اپیوئیدی این دارو را  دریافت می کنند و همچنین  نالوکسان می تواند اثرات مصرف مواد مخدر و مصرف بیش از حد آن را معکوس کند. اگرچه در ابتدا تصور نمی شد که این دارو اعتیاد آور باشد اما برخی افراد از Suboxone برای اعتیاد استفاده می کردند.

برخی از علائم بدنی، روانی و رفتاری گزارش شده در اعتیاد به  سوباکسون عبارتند از:

  • اختلال در هماهنگی تکلم
  • خارش بدون دلیل
  • ناتوانی در فکر کردن
  • به وضوح دروغ گفتن به پزشکان برای گرفتن Suboxone

اعتیاد به  سوباکسون باعث بروز علائم ترک می شود که شامل میل به سوباکسون (یا سایر مواد مخدر)، اسهال، علائم شبه آنفولانزا، لرزش و …

سوباکسون چگونه کار می کند

بوپرنورفین به عنوان آگونیست جزئی  از مواد مخدر عمل می کند و هنگامی که فرد در دوران نقاهت پس از مصرف هروئین  یا مخدرهای تجویزی (مسکن‌های درد) است، بوپرنورفین به جلوگیری از ظهور علائم ترک کمک می‌کند. بوپرنورفین خطر سوء مصرف پایینی دارد، زیرا معمولاً اثرات آن از طریق چیزی که به عنوان «اثر سقفی» شناخته می‌شود افزایش می‌یابد (یعنی اثرات افزایش می‌یابد تا زمانی که فرد مقدار معینی را مصرف کند؛ سپس این اثرات کاهش می‌یابد و مصرف بیشتر هیچ اثری ندارد).

نالوکسان، تنها در صورت وجود مواد مخدر در بدن موثر است و با اثرات مواد مخدر بر روی ریه ها و سیستم عصبی مرکزی مقابله می کند، بنابراین فرد می تواند تنفس طبیعی خود را حفظ کند. هیچ پتانسیلی برای اعتیاد ندارد و برای افرادی که هروئین و مواد مبتنی بر مواد مخدر را بیش از حد استفاده کرده اند به صورت جداگانه استفاده می شود. وجود نالوکسان احتمال استفاده نادرست را کاهش می دهد.

بوپرنورفین همچنین داروی ژنریک در داروی مارکدار به نام Suboxone است که حاوی داروی نالوکسان نیز می باشد. Suboxone در قالب قرص یا قرص های قابل حل موجود است.

سوباکسون چقدر اعتیاد آور است؟

اثرات بوپرنورفین خفیف است. شروع آن کندو دارو اثرات طولانی مدت دارد که باعث می شود نسبت به هروئین، مورفین و سایر مواد افیونی کمتر اعتیاد آور و خطر معتاد شدن به آن کم است.افرادی که با بوپرنورفین درمان می شوند بیش از حد متوسط در برابر اعتیاد به مواد افیونی آسیب پذیر هستندو به ندرت پیش می آید که فردی نسبت به مصرف دارو اعتیاد نشان دهد. با این حال، امکان معتاد شدن به هر چیزی که منجر به لذت می شود وجود دارد.

با این حال، سوباکسون به یک داروی مخدر تبدیل شده است. به عنوان مثال، برخی از افراد برای طولانی‌تر کردن مصرف هروئین از سوباکسون استفاده می کنند (یعنی از سوباکسون برای مقابله با علائم ترک استفاده می‌کنند و سپس به مصرف هروئین بازمی‌گردند). اگرچه در ابتدا تصور نمی شد که Suboxone مستعد اعتیاد باشد، اما گزارشاتی وجود دارد که در هنگام استفاده بیش از حد باعث افزایش شدید اعتیاد آن می شود.

طبق یک روایت منتشر شده در The Fix، اولین باری که نویسنده یک ورقه زیرزبانی از Suboxone را استفاده کرد دچار سرخوشی بسیار زیادی شد. او سابقه مصرف مواد مخدر یا داروی دیگر را نداشت. او این چنین تجربه شخصی خود را به اشتراک می‌گذارد : سوباکسون باعث شد بر کمرویی‌اش غلبه کند، او را به پرحرفی تحریک کرد و بدنش را با احساسی گرم رو به رو کرد . او به سرعت معتاد شد و در چند سال گذشته با آن دست و پنجه نرم کرده است. او گزارش می دهد که بهبودی کامل نداشته ، اما یاد گرفته که چگونه مصرف سوباکسون خود را بهتر مدیریت کند. روایت او نشان می دهد که فرد چقدر باید مراقب باشد که درگیر اعتیاد به  سوباکسون نشود، چه سابقه اعتیاد به  مواد داشته باشد چه نداشته باشد.

علائم فیزیکی اعتیاد به سوباکسون

تمایز بین علائم و نشانه های اعتیاد به سوباکسون مفید است. علائم :عوارض جانبی استفاده از سوباکسون است که فرد احساس می کنداما  فرد یک علامت جدید را تجربه میکند یک نشانه محسوب می شود، موارد زیر برخی از علائم فیزیکی مرتبط با اعتیاد سوباکسون یا مصرف بیش از حد این دارو هستند:

  • هماهنگی ضعیف، لنگی یا ضعف
    لکنت زبان
    مشکلات تفکر
    تاری دید
    تنفس سریع و پشت سر هم
    خواب آلودگی شدید
    حالت تهوع
    درد در قسمت فوقانی معده
    ضربان قلب تند
    خارش
    از دست دادن اشتها

ایجاد یک اختلال مصرف مواد یک پیامد فیزیکی اجتناب ناپذیر سوء مصرف مداوم Suboxone است، زیرا این یک داروی مخدر اعتیاد آور است و اگر وابستگی فیزیکی شروع شود، زمانی که فرد استفاده از Suboxone را متوقف کند، علائم ترک ظاهر می شود. این یک پیامد طبیعی است که بدن وابستگی ایجاد می کند و سپس علائم مختلفی را تجربه می کند تا فرد را به مصرف مجدد دارو تحریک کند و وضعیت موجود را دوباره برقرار کند.

در زیر برخی از علائم شایع مرتبط با ترک سوباکسون وجود دارد:

  • لرزیدن یا لرزیدن
    درد عضلانی
    استفراغ
    اسهال
    چشمان اشک آلود
    آبریزش بینی
    احساس سرما یا گرمای بسیار زیاد
    میل به مواد مخدر

 

همانطور که The Fix توضیح می دهد، سوء استفاده از Suboxone نیز با مجموعه ای از علائم روانی همراه است. موارد زیر برخی از متداول ترین موارد گزارش شده است:

  • حافظه ضعیف
    رفتار نامنظم
    تغییر در خلق و خوی
    افسردگی
    بیخوابی

 

هنگامی که Suboxone برای هدف مورد نظر خود استفاده می شود، تحت نظر پزشک، خطر کمی برای عوارض جانبی شدید یا مرگ وجود دارد. با این حال، افرادی که از Suboxone سوء استفاده می کنند در قلمرو خطرناکی پا میگذارند زیرا مصرف بیش از حد سوباکسون می تواند تنفس را تا یک مرحله کشنده کاهش دهد.

علائم رفتاری اعتیاد به سوباکسون

تشخیص دقیق سوء استفاده از Suboxone بر اساس علائم فیزیکی یا روانی برای یک فرد نگران می تواند دشوار باشد. هنگامی که افراد علائم رفتاری مرتبط با اعتیاد سوباکسون را تجربه می کنند، افراد اطراف آنها(خانواده،دوستان) احتمالاً آنها را به عنوان نشانه ای از یک مشکل در نظر می گیرند.

موارد زیر برخی از رایج ترین علائم رفتاری اعتیاد به سوباکسون هستند:

  • از دست دادن علاقه به فعالیت ها، سرگرمی ها یا گردش های اجتماعی که در گذشته از آنها لذت می بردند
  • جدا کردن خود از خانواده و دوستان برای مصرف Suboxone یا دفاع از آن در برابر هر گونه چالش یا انتقاد
  • به دلیل اعتیاد به سوباکسون، به سختی از عهده مسئولیت های خانواده، کار، شغل یا مدرسه بر می آیند.
  • بیش از حد خوابیدن
  • تخلیه منابع مالی برای تامین مالی  Suboxone
  • دروغ گفتن و دستکاری دیگران به منظور محافظت و ادامه اعتیاد به Suboxone
  • دزدی برای پرداخت هزینه سوباکسون
  • دزدیدن خود دارو
  • داشتن افکار و اعمال وسواسی مرتبط با سوباکسون، مانند انجام تمام اقدامات لازم برای اطمینان از تمام نشدن آن

 

مراحل درمان سابوکسون

سه مرحله اصلی برای تجویز بوپرنورفین یا سوباکسون وجود دارد. مرحله القاء شامل درمان بیمار با دارو از 12 تا 24 ساعت پس از مصرف مواد افیونی است. هوس ها با مرحله تثبیت کاهش می یابد. در حال حاضر، فرد باید مصرف داروی اعتیادآور را قطع کرده یا حداقل به میزان قابل توجهی کاهش داده باشد. ممکن است فرد نیاز به تنظیم دوز و زمان داشته باشد. اگر فرد به خوبی پاسخ دهد، مرحله نگهداری آغاز می شود. درمان را می توان به صورت نامحدود برای فرد تنظیم کرد مگر اینکه رویکرد متفاوتی مانند ترک تحت نظارت پزشکی یا سایر درمان های توانبخشی انتخاب شود.

منبع

download
با ما در بهترین کمپ ترک اعتیاد در تهران، تجربه‌ی بهترین روش‌های درمان اعتیاد را کسب کنید.