اعتیاد به ویکودین
بهبودی از اعتیاد به ویکودین با مراقبت های جامع
ویکودین چیست؟
ویکودین دارویی است که معمولاً برای تسکین درد متوسط تا شدید استفاده می‌شود. این دارو ترکیبی از دو ماده فعال است: هیدروکودون و استامینوفن. هیدروکودون یک مسکن اپیوئیدی است که با تغییر نحوه واکنش مغز و سیستم عصبی به درد عمل می کند. از طرف دیگر استامینوفن یک مسکن خفیف و یک کاهش دهنده تب است که اثربخشی هیدروکودون را افزایش می دهد.
ویکودین معمولاً برای استفاده کوتاه مدت پس از عمل جراحی یا جراحت تجویز می شود، اما می تواند برای شرایطی مانند درد مزمن نیز استفاده شود. مهم است که ویکودین را دقیقاً طبق دستور یک ارائه دهنده مراقبت های بهداشتی مصرف کنید، زیرا استفاده نادرست یا سوء استفاده از این دارو می تواند منجر به عوارض جانبی جدی و حتی اعتیاد شود. اگر درد مداوم دارید، با پزشک خود صحبت کنید تا بهترین برنامه درمانی را برای شما تعیین کند.
چگونه متوجه شوید که آیا به درمان نیاز دارید
استفاده طولانی مدت از ویکودین می تواند منجر به وابستگی خطرناک به دارو شود. هنگامی که مغز به سطح معینی از دارو در سیستم عادت کند، در صورت توقف مصرف ویکودین، علائم ترک اعتیاد ممکن است بروز کند. متأسفانه، این تحمل درد اغلب منجر به نیاز به دوزهای بالاتر می شود که خطر مصرف بیش از حد را افزایش می دهد.
در برخی موارد، افراد ممکن است به استفاده داخل وریدی از مواد افیونی قوی‌تر مانند هروئین روی آورند که خطر مصرف بیش از حد و عوارض جانبی خطرناک مانند عفونت‌های پوستی، مشکلات قلبی عروقی و بیماری‌های منتقله از طریق خون مانند HIV را افزایش می‌دهد. درک عواقب بالقوه مصرف مواد افیونی و گرفتن کمک حرفه ای از کمپ ترک اعتیاد پدیده بسیار مهم می باشد
علائم اعتیاد به ویکودین
تشخیص اعتیاد به ویکودین می تواند چالش سختی باشد، زیرا بسیاری از افراد تا زمانی که سعی در قطع مصرف آن نداشته باشند ممکن است حتی متوجه نشوند که به نسخه دارویی خود وابستگی پیدا کرده اند . این وابستگی می تواند به یک اعتیاد تمام عیار تبدیل شود، جایی که فرد با توجه به عواقب منفی مصرف دارو تمایل شدیدی برای ادامه مصرف این ماده احساس می کند.
DSM-5، راهنمای تشخیص اختلالات روانی، دستورالعمل هایی را برای تشخیص اختلال مصرف مواد (SUD) ارائه می دهد. برای دریافت این تشخیص، فرد باید دو یا چند مورد از علائم زیر را در یک دوره دوازده ماهه نشان دهد. شدت این اختلال بر اساس تعداد علائم موجود طبقه بندی می شود، در رده خفیف 2 تا 3 مورد در رده متوسط 4 تا 5 مورد و در رده شدید دارای 6 یا بیشتر است. معیارهای DSM-5 برای SUD عبارتند از:
- مصرف ویکودین در مقادیر بیشتر یا طولانی‌تر از آنچه در نظر دارید.
- می خواهید استفاده از ویکودین را کاهش دهید یا متوقف کنید، اما موفق به انجام آن نشدید.
- زمان زیادی صرف بهبودی پس از مصرف ویکودین کرده اید
- هوس و تمایل زیاد برای مصرف ویکودین
- کارهایی را که میخواهید در محل کار یا اجتماع انجام دهید به خاطر مصرف ویکودین نمی توانید انجام دهید
- تمایل به ادامه مصرف ویکودین حتی زمانی که به روابط شما آسیب می زند
- ترک فعالیت های اجتماعی، شغلی یا تفریحی مهم به دلیل استفاده از ویکودین.
- استفاده از Vicodin بصورت متناوب، حتی زمانی که شما را در معرض خطر قرار می دهد.
- نیاز به Vicodin بیشتر برای به دست آوردن اثر مورد نظر (تحمل).
-
ایجاد علائم ترک، که با مصرف بیشتر ویکودین قابل تسکین است.
حذف ویکودین
حذف ویکودین چالش بر انگیز است و زمانی ایجاد می شود که فرد برای مدت طولانی از این دارو استفاده کرده وتصمیم می‌گیرد مصرف خود را متوقف یا کاهش دهد. دلیل این امر این است که بدن به دارو عادت کرده است و برای تنظیم مجدد حود بدون آن به زمان نیاز دارد.
برخی از علائم رایج ترک اعتیاد به ویکودین عبارتند از:
- درد و سفتی عضلات
- تهوع و استفراغ
- اضطراب و تحریک پذیری
- بی خوابی یا مشکل در خواب
- تعریق و لرز
- افزایش ضربان قلب و فشار خون
- علائمی شبیه آنفولانزا مانند تب و آبریزش بینی اسهال
- میل به دارو افسردگی یا نوسانات خلقی.
